MURUS Picticus

MURUS Picticus

antiquus ultimusque Imperii Romanilimes. Primo ex cespitibus et stipitibus ab Hadriano factus, per 80000. passuum, quo sic Barbaros a Romanis discluderet, circa. A. C. 117. Vulgo The Picts Wall. Post hunc Antoninus Pius, Britannis per Lollium Urbicum legatum devictis, aliô Murô cespititiô ductô Barbaros Caledonios submovit, circa A. C. 144. Post a Severo Imperatore, 3. ante obitum annô, qui Christianae aerae 208. fuit, ubi Murus Adriani erat, e lapide multo iam munitior constructus, per Continentem, a mari Germanicoad mare Hibernicum perductus fuit; longitud. 60000. pass. Carausius, qui A. C. 285. sub Diocletiano et Maximiano Hercule, insulae Imperium nactus est, aliquibus in locis collapsum, inter fretum Dunbritannicum atque Edenburgicum reaedificavit, opus adeo celebre, ut inde Britannnicus dictus sit. Tandem Imperiô iam devergente, a Valentiniano III. circa A. C. 426. e solido saxo 8. pedum latitudine et 12. altitudine, a Boulnesse prope Itunae sinum in Occidentem inchoatus, perpetuô tractu ad Tinae ostium in Crientem ductus est, et lineâ maxima ex parte directâ per montes vastos ascensu et descensu, super praeruptas rupes et excelso colles procurrens, 100. mill. pass. fere longitudine collegit: Cuius ductus multis in locis etiamnum exstat, in Cumbria et Northumbria, suis tantum pinnis nudatus. In eo crebrae turres speculatoriae 1000. passib. inter se distantes exstructae erant, in quibus milites, ad tutandos ab hostilibus excursionibus fines, excubarent. I. Speedus. Hunc Scoti Pictique, circa A. C. 431. custodibus deturbatis perrupêre, horribili intra murum habitantium strage editâ: quâ in re Scotorum albiensium Historici strenuam Grimi cuiusdam operam praedicant, a quo perfossus ille murus Grahamsdike vel Grimesdike appellationem hodieque retinet. Vide etiam Bedam, Buchananum l. 4. etc.